Ochrona przed ssaniem wiatru

Jeśli obciążenie ssaniem wiatru nie zostanie uwzględnione podczas planowania tarasu, zbyt lekki taras dachowy może „oderwać się” przy silnym wietrze. Siły te są podzielone na strefy obciążenia wiatrem i różnią się w zależności od regionu i wysokości budynku. W Niemczech są one sklasyfikowane od 1 do 4, przy czym najwyższa klasa 4 występuje na obszarach morskich. Oprócz stref obciążenia wiatrem, w obliczeniach należy również uwzględnić wysokość budynku. Motto brzmi: im wyższy budynek, tym większe obciążenie ssaniem wiatru. Wartości związane z nieruchomością są określane przez architekta.

Przykład: Całkowity ciężar planowanego tarasu, składającego się z desek i podkonstrukcji, wynosi 0,8 kN/m². Biorąc jednak pod uwagę obciążenie ssaniem wiatru, wartość ta powinna wynosić 1,2 kN/m².
Aby osiągnąć tę wartość, konstrukcję można na przykład przykręcić do podłogi budynku. Jest to jednak często niewykonalne, ponieważ spowodowałoby uszkodzenie hydroizolacji i przenikanie wody.

Z tego powodu nowy wspornik obciążenia wiatrem został opracowany jako element systemu, który jest po prostu zatrzaskiwany pod szyną systemową, a tym samym służy jako podpora dla ciężarów. Oznacza to, że określoną wartość można osiągnąć na przykład poprzez umieszczenie betonowych płyt na wsporniku obciążenia wiatrem.